Chrzan należy do rodziny kapustowatych, pierwotnie pochodzi z Azji. Zastosowanie chrzanu w przepisach kulinarnych odnosi się zarówno do liści jak i ostrego w smaku korzenia. Liście posiadają najlepszy aromat, kiedy są zrywane wiosną oraz wczesnym latem, z kolei korzeń powinno się wykopywać na przełomie lata i jesieni. Chrzan zarówno w postaci liści oraz korzenia jest dodatkiem do przetworów, z kolei starty i doprawiony korzeń jest ostrą przyprawą używaną do zup, sosów, surówek. Chrzan wykorzystuje się również do aromatyzowania musztard i majonezu. Dawniej wypiekano chleb kładąc go na liściach chrzanu.
Chrzan ma właściwości lecznicze działa grzybobójczo, bakteriobójczo, przeciwwirusowo i wykrztuśnie. Można przyjąć, że chrzan to naturalny i bezpieczny antybiotyk. Dodatkowo chrzan pobudza wydzielanie soków żołądkowych przez co znacznie ułatwia trawienie ciężkich i tłustych potraw. Niestety większość opisanych właściwości gwarantuje tylko spożywanie świeżego chrzanu, przechowywanie chrzanu oraz jego przetwarzanie skutecznie redukuje wartości odżywcze, którymi chrzan się charakteryzuje.
W Polskiej tradycji kulinarnej oraz wielu krajów północnej Europy chrzan zajmuje bardzo ważne miejsce w codziennej diecie, tradycyjnych potrawach narodowych, regionalnych i okolicznościowych. Mieszkańcy krajów południowej Europy chrzanu w ogóle nie znają, ani go nie używają.