Tłuszcze dzielą się na tłuszcze pochodzenia zwierzęcego pozyskiwane z tkanki tłuszczowej zwierząt oraz mleka i są to na przykład słonina, smalec, tran, łój, olej kostny i masło oraz tłuszcze pochodzenia roślinnego. Tłuszcze roślinne pozyskiwane są na przykład z takich roślin jak oliwki, kukurydza, orzeszki ziemne, rzepak, słonecznik, soja oraz pestki wielu nasion i owoców. Najlepsze pod względem wartości odżywczych są oleje roślinne tłoczone na zimno, jednak w kontekście smażenia, oleje tłoczne na zimno nie posiadają odporności na wysokie temperatury smażenia. Z tego względu do smażenia bardziej zalecane są oleje rafinowane, aniżeli oleje tłoczone na zimno. Produktem roślinnym przeznaczonym do smażenia jest również twarda margaryna.
W XIX wieku na życzenie Napoleona III rozpisano konkurs na recepturę tłuszczu, który by mógł stanowić alternatywę dla kosztownego masła. Nowy produkt miał być tani, smaczny i łatwy w przechowywaniu. Nagrodą była kwota 10 tysięcy franków w złocie. Konkurs wygrał Hipolit Mege-Mouries, który wynalazł masę, która po przepuszczeniu przez prasę hydrauliczną i zestaleniu wyglądała jak masa perłowa. Nazwano ją margaryną, co nawiązywało do greckiego słowa „margaritari” oznaczającego perłę. Produkowane obecnie margaryny mają mało wspólnego ze swoim pierwowzorem. Na przestrzeni lat receptury zostały zmodyfikowane, zarówno pod względem smakowym jak i z uwzględnieniem korzystnie oddziaływujących na funkcjonowanie orgazmu człowieka składników, w tym przede wszystkim witaminy A i D3, które nie występują w tłuszczach roślinnych z których margaryna jest produkowana. Margaryna jest emulsją tłuszczowo-wodną. Zawartość tłuszczu w margarynie wynosi 20-80 procent. W zależności od składu, margaryny dzielimy na margaryny miękkie, przeznaczone głównie do smarowania pieczywa oraz margaryny twarde, dedykowane do pieczenia. W handlu dostępne są również margaryny z domieszką masła.
Najpopularniejsze tłuszcze oraz maksymalnie dopuszczalne temperatury smażenia: