PRZELICZNIK FORM.
Logo Tapenda.pl
Wersja włoska
 
Przepis:
Forma Tortownica
    Wymiary: cm    x    cm
    Średnica: cm


Moja:
Forma Tortownica
    Wymiary: cm    x    cm
    Średnica: cm
Przelicz
 
· ALFABETYCZNY SPIS SKŁADNIKÓW ·

ser

Zobacz przepisy zawierające: ser

Ser
 

Ser biały oraz twaróg to synonimy dla grupy serów niedojrzewających. Ser biały powstaje w wyniku podgrzewania kwaśnego mleka. W zależności od zawartości tłuszczu rozróżnia się następujące rodzaje twarogu:

  • chudy poniżej 10 % tłuszczu w suchej masie,
  • półtłusty: min. 10 %  tłuszczu w suchej masie,
  • pełnotłusty min. 45% tłuszczu w suchej masie,
  • śmietankowy min. 50 % tłuszczu w suchej masie,
  • podwójnie śmietankowy min. 60% max. 85% tłuszczu w suchej masie,

Oprócz tradycyjnego białego sera przemysł mleczarski wytwarza twarogi kwasowo- podpuszczkowe. Te sery produkowane są z mleka ukwaszonego przez bakterie kwasu mlekowego z niewielkim dodatkiem podpuszczki. Najpopularniejsze gatunki to:

  • serek ziarnisty (cottage cheese):  niewielkie granulki twarogu, często z dodatkiem śmietany,
  • ser homogaznozowany - w wyniku procesu homogenizacji masa serowa zostaje silnie rozbita i przybiera konsystencję kremu którą w zależności od receptury można wzbogacić dodatkami smakowymi,

Twarożki- powstają w wyniku roztarcia białego sera z wodą, mlekiem, śmietaną, jogurtem, maślanką lub masłem. W zależności od receptury, twarożki mogą zawierać dodatki smakowe. W produkcji przemysłowej, do twarożków dodaje się stabilizatory, które odpowiadają za jego konsystencję. Przykłady twarożków: Turek Kremowy serek śmietankowy, Łaciaty Serek Śmietankowy, Łowicki Serek Śmietankowy, Piątnica Twój Smak, Pilos Serek Kanapkowy, Delicate Serek Sanapkowy, Almette serek Kanapkowy, Serek Philadelphia

Ser żółty- powstaje w wyniku dodania do mleka podpuszczki, która powoduje ścięcie się białka. Otrzymaną masę serową można poddać procesowi długiego dojrzewania, w wyniku którego powstają sery żółte twarde lub proces dojrzewania odpowiednio skrócić, co skutkuje powstaniem sera miękkiego. Dodanie do masy serowej w czasie dojrzewania sera grzyba z rodzaju Penicillium, powoduje, że sery pokrywają się niebieską, niebiesko-szarą lub niebiesko-zieloną pleśnią o charakterystycznym zapachu.

Najpopularniejsze gatunki żółtego sera to:

  • sery żółte twarde: Ementaler, Parmezan, Pecorino, Edamski, Gouda, Cheddar, Caciocavallo
  • sery żółte miękkie pleśniowe: Brie, Camembert, Roquefort, Gorgonzola

Sery topione- powstają w procesie przetopienia serów podpuszczkowych w temperaturze 90 - 99 °C z dodatkiem kwasu cytrynowego, winowego albo mlekowego pełniących rolę topików. Zazwyczaj nazwa sera topionego pochodzi od nazwy sera z którego został wykonany.

Ser Ricotta- mylnie się uważa, że jest twarogiem. Ser ricotta jest serem zwarowym wytwarzanym z serwatki pozostałej przy produkcji serów podpuszczkowych. Podczas podgrzewania serwatki na jej powierzchni zbiera się delikatny biały serek zawierający cenne białko – albuminy. Ser posiada włoski rodowód.

Serek Mascarpone- to pochodzący z Włoch niesolony świeży ser o konsystencji miękkiego masła. Zawiera 80% tłuszczu. Powstaje wyniku dodania bakterii kwasu mlekowego do śmietanki. Serek nie jest trwały, kwaśnieje po kilku dniach.

Ser feta jest serem podpuszczkowym, produkowanym z mieszanki pasteryzowanego mleka owczego z mlekiem kozim lub tylko z mleka owczego. Zabronionym jest używanie środków konserwujących lub koloryzujących. Okres dojrzewania sera wynosi przynajmniej trzy miesiące. Konsystencja fety jest zwarta, ser dobrze się kroi, a po przekrojeniu w strukturze sera widoczne są niewielkie otworki. Feta jest najczęściej serem pełnotłustym o mocno słonym smaku. Zwyczajowo na Bałkanach ser jest konsumowany jako przekąska w postaci plastrów polanych oliwą z dodatkiem oregano, oliwek i dużych kawałków pieczywa. Feta w języku greckim oznacza „ plaster”. Od 14 października 2002 nazwa "feta" jest prawnie chroniona i zastrzeżona wyłącznie dla serów pochodzących z Grecji, produkowanych z uwzględnieniem tradycyjnych receptur, składników i procesu technologicznego. Poza Grecją ser wyrabiany jest przeważnie z mleka krowiego. Feta ma bardzo szerokie zastosowanie, oprócz sławnej "sałatki greckiej", ser wykorzystywany jest do przygotowania nadzienia do pierożków, z kolei dzięki dobrym parametrom topliwości fetę używa się również do przygotowania min. zapiekanek, pizzy i tart.

Mozzarella  jest serem podpuszczkowym. Ser został doceniony na całym świecie, za swoje walory smakowe oraz za użyteczność. Mozzarella charakteryzujące się łatwą topliwością i rozciągliwością, dzięki czemu używana jest do przygotowania wszelkiego rodzaju zapiekanek, przekąsek i przede wszystkim do przyrządzenia pizzy. Mozzarella  wchodzi w skład  sławnej sałatki caprese, w której jest podawana z dodatkiem pomidorów, bazylii, oliwy oraz  ziół. Historia Mozzarelli liczy sobie ponad tysiąc lat. Ser pochodzi z południowego regionu Włoch- Kampanii. W początkowym okresie ser był typowym produktem regionalnym i z uwagi na fakt, że był również produktem bardzo nietrwałym był produkowany w bardzo małych ilościach i na potrzeby lokalnej społeczności. Z chwilą rozwoju infrastruktury transportowej, w tym przede wszystkim kolei, mozzarella rozpoczęła swój wielki podbój, najpierw całych Włoch, a następnie świata. W XX wieku mozzarella stała się tak powszechnym gatunkiem sera, że rozpoczęto jej produkcję na masową skalę w całych Włoszech oraz również zagranicą. Pierwotnie mozzarella była wykonywana z mleka bawolego. Mozzarella wyprodukowana z mleka bawolego pozyskanego od bawołu hodowanego tylko w rejonie Kampanii oraz Lazio, została oznaczona symbolem DOP, co oznacza, że nazwa „Mozzarella di bufala Campana” jest prawnie chroniona, oraz że produkt jest najwyższej jakości, wyprodukowany z uwzględnieniem tradycyjnych receptur, składników i procesu technologicznego. Zwykła mozzarella jest produkowana z mleka krowiego. W celu zachowania świeżości Mozzarella jest umieszczana w konserwującej solance. W ostatnich latach postęp nowoczesnych metod konserwacji pozwolił na przedłużenie terminu spożycia mozzarelli z 3-4 dni nawet do okresu 1 miesiąca.

 
•CIEKAWOSTKI•

Biały ser często reklamowany jest jako bogate źródło wapnia, należy jednak zdawać sobie sprawę, że przyswajalny dla człowieka wapń czyli tylko taki w postaci soli mineralnych pozostaje po oddzieleniu sera w serwatce. W samym serze pozostają zatem tylko jego śladowe ilości. Dla porównania ser ricotta, który wytwarzany jest z serwatki zawiera 272 mg wapnia w 100 g, z kolei ser biały 96 mg wapnia w 100 g.

newsletter
 
 
 
Nasza strona używa ciasteczek (ang. cookies). Jeżeli chcesz, możesz wyłączyć ciasteczka w ustawieniach swojej przeglądarki. COOKIES_CLOSE