szparagi

Szparagi uprawiono już 5 tysięcy lat temu w starożytnym Egipcie, Grecji oraz Rzymie. Ci ostatni szparagi konserwowali w sosie własnym, następnie je gotowali i podawali na gorąco z masłem, solą i pieprzem. W Polsce Szparagi znane są od ponad 200 lat, jednak nie jest to warzywo tak popularne jak na zachodzie Europy. Większość szparagów z polskich upraw zlokalizowanych przede wszystkim w województwie lubuskim i wielkopolskim jest wysyłane na zachód Europy, głównie do Niemiec. Zbiory szparagów trwają od połowy kwietnia do końca czerwca. W ofercie handlowców występują głównie 2 odmiany szparagów: szparagi białe i szparagi zielone. Sporadycznie można nabyć szparagi dziko rosnące, które posiadają bardzo cieniutkie łodygi.

Szparagi są warzywem stosunkowo nietrwałym. Szparagi zachowują swoją świeżość maksymalnie przez 24 h po zbiorach. Ich świeżość można wydłużyć do 2-3 dni, przechowując je w lodówce owinięte wilgotną ściereczką. Aby cieszyć się szparagami poza sezonem łodygi można zamrozić. Przygotowanie szparagów do konsumpcji nie jest trudne. Zdrewniałe pędy należy odłamać, a pozostałą cześć łodygi należy obrać z łupin, przynajmniej do połowy ich długości. Gotując szparagi należy pamiętać, że białe szparagi gotuje się z dodatkiem soku z cytryny, dzięki czemu łodyga zachowuje swój jasny kolor. Z kolei soku z cytryny nie dodaje się do gotowania zielonych szparagów, co powoduje, że szparag staje się szary.

Szparagi zawierają witaminy B1, B2, C, A i K  oraz składniki mineralne. Po długim okresie zimowym, taka „ bomba witaminowa” fantastycznie wzbogaca naszą dietę, dodaje energii i wzmacnia organizm. Szparagi należą do warzyw niskokalorycznych, 100 g szparagów dostarcza naszemu organizmowi zaledwie 20 kcal.

Jako warzywo sezonowe, szparagi są stosunkowo drogie, dodatkowo spora część łodygi z powodu zdrewnienia staje się odpadem. Mimo to szparagi co roku są obiektem pożądania wielu smakoszy, którzy doceniają ich delikatny smak oraz chrupkość.